Hoeveelheid bos in Zweden als functie van de tijd.

De jaartelling voor de Zweedse bosbouwindustrie lijkt te beginnen rond 1920. Toen werd begonnen met het verzamelen van statistiek over de hoeveelheid bomen en bos. Na vele jaren van hardhandige bosbouw was het staande volume erg laag. Daarom zegt de bosbouwindustrie dat we nooit zoveel bos gehad hebben als nu, en dat het daarom geen probleem is om meer en meer om te hakken. Maar volgens een artikel over de geschiedenis van het bos in Europa was ruim 70% van Zweden bedekt met bos 1000 jaar geleden en deze bossen hadden natuurlijk een veel grotere biodiversiteit dan de productiebossen nu. Tegenwoordig ligt de hoeveelheid bos op ongeveer 55% (maar volgens een ietwat andere definitie, de getallen zijn dus niet direct te vergelijken). Dit betekent natuurlijk niet dat de bossen 1000 jaar geleden helemaal onbezoedeld waren door mensen, maar veel minder dan in de rest van de wereld in het bijzonder in het noorden van Zweden.

We hoeven niet zover terug te gaan in de tijd om veel meer bos te vinden. Bosgeschiedkundigen Per Linder en Lars Östlund van de Zweedse landbouwuniversiteit SLU schrijven “gedurende de historie is er in Zweden nooit zo weinig oud bos, zo weinig dikke bomen en zo weinig dood hout geweest als nu” (1991). Volgens deze auteurs was er slechts 10% van de hoeveelheid dikke bomen en dode bomen van wat er in een natuurlijk bos staat. Hoewel er enig herstel is sinds 1920 is er waarschijnlijk nog steeds minder houtvolume in Noord-Zweden dan wat er was rond 1860 – maar tegenwoordig is de structuur van de bossen geheel anders. Jonge bomen staan dicht op elkaar, in plaats van oude bomen in een meer open boslandschap. Natuurlijk werden de meeste bossen gebruikt door mensen in de 19^e eeuw, maar dat gebruik was veel kleinschaliger dan met de moderne bosbouwmethoden.