Gustavsson en anderen beschrijven drie scenario’s voor bosbouw in Zweden: business as usual, meer oogst van biomassa, en verminderde oogst. Op basis van deze scenario’s modelleren ze toekomstige kooldioxide-uitstoot over een periode van 100 jaar. Ze gaan ook uit van business as usual voor de vraag naar bosbouwproducten. Ze concluderen dat het op korte termijn beter is om minder biomassa te oogsten, maar op lange termijn zou het beter zijn om bosbouwproducten te gebruiken in de bouw en voor energie. De studie is misleidend vanwege een aantal redenen:
- De auteurs reppen geen woord over de gevolgen voor de biodiversiteit in hun verschillende scenario’s
- De auteurs noemen niet dat met all hun scenario’s het risico voor tipping points in het klimaat erg groot is
- De auteurs negeren technische ontwikkeling van bijvoorbeeld andere energiebronnen, zoals zonnenergie wat fossiele energie overbodig kan maken in veel gevallen
- De auteurs negeren het empirische feit dat het substitutie effect niet werkt in de praktijk
Het hele artikel kan gelezen worden in Renewable and Sustainable Energy Reviews.
Comments are closed